ضمیر ناخودآگاه به دلیل رابطه ای که با فطرت آدمی دارد راهی برای نزدیک شدن به حقیقت درون به شمار می رود .در تلاش های بصری جهت جستجوی ناخودآگاه، عقلانیت یا کنار گذاشته می شود و یا کم رنگ انگاشته می شود تا راه برای فعالیت این بخش از وجود انسان باز شود .

خطوط درهم و گاهی مبهم بصری در نقاشی مانند دست خط افراد دارای قطعیت و اطمینان نیستند و به عوامل بسیاری در روان ما بستگی دارد .
اسپنسر می گوید : “اگرچه اثبات درستی و صحت نقاشی های ناخودآگاه سخت و دشوار است لیکن این نقاشی های مبهم نمای جالب و ارزشمندی از افکار و شخصیت افراد به دست می دهد .”
در این میان تخیل هنرمند و ادراکات شهودی که به او می رسد به آفرینشی ختم می شود که کودک ما به آن پرداخته است .
مجموعه “سرنخ” نقوشی خودخواسته و از سر ایده پردازی نیست ؛ رقص رنج در میان رنگهاست و حرکت دست و ضمیری آزاد که اجازه هر گونه پیچ و خمی را داراست.
مجموعه حاضر که ۱۵۹ اثر را در خود جای داده است و هم اکنون ۲۰ اثر پیش روی مخاطب است، مکاشفه ای از رویارویی رنج و شادی ،لذت و غم و جدال و چالشی از مسیری به نام زیست ناخودآگاه هنرمند است .

لی لی افخمی